West Ham United Football Club ialah sebuah kelab bola sepak profesional Inggeris. Ia adalah rumah kepada perlawanannya di Stratford, London Timur. Kelab ini bermain di Liga Perdana, peringkat teratas dalam bola sepak Inggeris. Kelab ini berpusat di Stadium London. Stadium London, setelah berpindah dari rumah mereka sebelum ini iaitu Boleyn Ground, pada 2016. Boleyn Ground pada tahun 2016.
Kelab ini diasaskan pada tahun 1895 sebagai Thames Ironworks, dan telah dibentuk semula pada tahun 1900 sebagai West Ham United. Mereka berpindah dari The Boleyn Ground pada tahun 1904, dan ia adalah rumah mereka selama lebih 100 tahun. Pasukan ini mula bermain dengan Liga Selatan dan Liga Barat sebelum menjadi sebahagian daripada Liga Bola Sepak pada tahun 1919. Mereka telah dinaikkan ke liga teratas pada tahun 1923. Mereka juga merupakan finalis dalam Final Piala FA pertama yang diadakan di Wembley. Apabila pasukan itu ditubuhkan pada tahun 1923, mereka membawa pulang Piala Perang Liga Bola Sepak yang pertama.
West Ham pernah memenangi Piala FA tiga kali (1964 tiga kali, 1975 dan 1980) dan naib juara tiga kali (1923 dan tahun 2006). West Ham telah berjaya mara ke dua pusingan akhir utama Eropah dan memenangi Piala Pemenang Piala Eropah pada 1965 dan menjadi naib juara pada tahun 1976.. West Ham juga memenangi Piala Intertoto pada 1999. Mereka adalah antara lapan kelab yang tidak pernah berada di bawah peringkat kedua iaitu bola sepak Inggeris, telah bermain lebih daripada 63 daripada 95 musim liga di bahagian teratas sehingga dan termasuk pada musim 2021. Kedudukan liga terbaik kelab itu sehingga kini ialah pada 1985-86 apabila mereka menamatkan di tempat ketiga di Divisyen Pertama.
Tiga pemain West Ham itu adalah ahli pasukan England yang memenangi Piala Dunia 1966, termasuk Kapten Bobby Moore dan penjaring gol Geoff Hurst dan Martin Peters. Kelab itu mempunyai saingan lama dengan Millwall serta perlawanan itu telah mendapat kemasyhuran kerana kerap berlaku hooliganisme berkaitan bola sepak. West Ham menggunakan skema warna klaret dan biru langit mereka pada awal 1900-an Varian baju klaret yang paling terkenal serta lengan biru langit muncul pada tahun 1904.
Sila lihat di bawah.
Penjelmaan West Ham United yang paling awal diterima umum telah diasaskan pada tahun 1895 sebagai Thames Ironworks F.C. ialah pasukan kerja pembuat kapal terbesar dan terakhir yang tinggal di Thames, Thames Ironworks and Shipbuilding Company yang diketuai oleh mandor dan pengadil untuk liga tempatan Dave Taylor dan pemilik Arnold Hills dan diumumkan secara rasmi dalam Thames Ironworks Gazette pada Jun 1895. Thames Ironworks beribu pejabat di Leamouth Wharf di Blackwall dan Canning Town, kedua-duanya di tepi Sungai Lea, tempat Lea bersambung dengan Sungai Thames. Thames Ironworks membina banyak kapal serta struktur lain, yang paling terkenal ialah HMS Warrior. Kapal terakhir yang dibina di halaman itu ialah Dreadnought HMS Thunderer yang telah siap pada tahun 1912, dan halaman itu ditutup tidak lama kemudian.
Kawasan pembaikan Castle Shipping Line adalah jiran yang sangat dekat dan pasukan kerja mereka, pada mulanya dikenali sebagai Castle Swifts, yang kemudiannya akan digabungkan dengan pasukan Thames Ironworks sendiri.
Pasukan ini hanya secara amatur pada tahun 1895 atau lebih dan termasuk pekerja dari pelbagai syarikat. Thomas Freeman ialah seorang anggota bomba kapal, dan Walter Parks, seorang kerani. Johnny Stewart, Walter Tranter dan James Lindsay semuanya adalah pembuat dandang. Orang lain yang bekerja terdiri daripada William Chapman, George Sage dan Fred Chamberlain, serta perantis riveter Charlie Dove, yang kemudiannya akan mempunyai pengaruh yang signifikan terhadap masa depan kelab pada masa akan datang.
Thames Ironworks memenangi Piala Amal West Ham yang dipertandingkan oleh kelab dari kawasan West Ham pada tahun 1895. Kemudian, mereka telah dianugerahkan Liga London pada tahun 1897. Kelab itu menjadi profesional pada tahun 1898 apabila mereka menyertai Divisyen Kedua Liga Selatan dan dinaikkan pangkat. ke Divisyen Pertama pada percubaan pertama. Pada tahun berikutnya, mereka berada di tempat ketiga dari yang terakhir namun mereka telah membuktikan diri mereka sebagai pasukan profesional yang lengkap. Mereka selesa menangkis cabaran pesaing tempatan Fulham dalam play-off untuk penyingkiran 5-1 pada bahagian akhir April 1900, dan mereka mengekalkan status Divisyen Pertama.
Pasukan itu mula bermain dalam pakaian seragam biru tua dalam gaya M. Hills, yang pernah menjadi Universiti Oxford "Biru," tetapi berubah pada musim berikutnya, menggunakan seragam biru langit seluar pendek putih dan baju putih pada tahun 1897 dan 1899.
Selepas beberapa siri pertikaian mengenai organisasi dan kewangan kelab Kelab ini telah dibubarkan pada bulan Jun 1900. Thames Ironworks F.C. telah dibubarkan. Ia segera dilancarkan semula West Ham United F.C. (mencerminkan akarnya ke West Ham, daerah London tempat mereka bermain pada 5 Julai 1900 dan dengan Syd King sebagai pengurus mereka, dan kemudian pengarah Charlie Paynter sebagai pembantunya. Kerana asal usul mereka "pasukan kerja" dan sambungan (masih kelihatan pada lencana kelab) kelab itu diiktiraf dalam nama "the Irons" atau "the Hammers" di mata media dan peminat.
West Ham United menyertai Liga Barat untuk musim 1901, tetapi juga terus bermain di Divisyen 1 Selatan pada tahun 1907. West Ham telah dinobatkan sebagai Juara Divisyen 1B Liga Barat selepas itu mereka mengalahkan juara 1A Fulham 1-1 untuk menjadi Keseluruhan Liga Barat Juara. Pasukan yang baru dibentuk terus bermain perlawanan di Memorial Grounds di Plaistow (dibiayai oleh Arnold Hills) tetapi berpindah ke padang sebenar dalam kawasan Upton Park dalam bentuk stadium Boleyn Ground pada tahun 1904. Perlawanan pertama West Ham di rumah baru mereka ialah menentang pesaing sengit Millwall (mereka sendiri adalah pasukan Ironworks, walaupun untuk perniagaan saingan) dengan kapasiti 10,000 orang dan West Ham kehabisan pemenang 3-0. The Daily Mirror menulis pada 2 September 1904 "Disukai oleh cuaca sederhana berikutan hujan lebat yang turun pada awal subuh, West Ham United memulakan musim mereka dengan penuh keyakinan malam tadi, apabila mereka menewaskan Millwall 3-to-0. Ini berada di dalam kandang Upton Park baharu mereka." Taman Upton."
Pada tahun 1919, masih di bawah kepimpinan King, West Ham mendapat pintu masuk ke Liga Bola Sepak Divisyen Kedua, perlawanan pertama mereka adalah seri 1-1 dengan Lincoln City, dan mereka dinaikkan ke Divisyen Satu pada tahun 1923, dan juga membuat Piala FA pertama. Akhir akan dimainkan di bekas stadium Wembley. Lawan mereka ialah Bolton Wanderers. Ia juga dikenali dalam "Puncak Kuda Putih yang dinamakan sempena anggaran 200,000 penonton datang untuk menonton permainan; mereka mencurah-curah ke padang, yang perlu dibersihkan sebelum sepak mula dengan bantuan "Billie," seorang kuda putih gergasi (sebenarnya kelabu) yang ditunggangi oleh PC George Scorey. Ia adalah perlawanan Akhir Piala itu sendiri berakhir dengan skor 2-0 memihak kepada Bolton. Pasukan itu mengalami kejayaan bercampur dalam Divisyen 1, namun mereka kekal dalam divisyen untuk 10 tahun sebelum mereka mara ke separuh akhir Piala FA pada 1933.
Pada tahun 1932 kelab itu diturunkan ke Divisyen Dua dan penjaga jangka panjang Syd King dipecat selepas berkhidmat dengan kelab sebagai pengarah jawatan selama 32 tahun berturut-turut serta sebagai pemain dari 1899 hingga 1903. Selepas penyingkirannya, King mengalami masalah kesihatan mental . King mabuk semasa mesyuarat lembaga, dan tidak lama selepas itu membunuh dirinya sendiri. Dia digantikan oleh Penolong Pengurus Charlie Paynter, yang juga pernah berada di West Ham dalam beberapa peranan dari tahun 1897, dan terus bekerja untuk jawatan ini sehingga tahun 1950 dalam purata 480 perlawanan. Kelab ini bermain untuk majoriti tiga dekad berikut dalam liga ini, pada mulanya di bawah pimpinan Paynter dan kemudian di bawah arahan bekas rakan sepasukan Ted Fenton.
Fenton dapat mengembalikan kelab itu ke puncak iaitu bola sepak Inggeris pada tahun 1958. Melalui input yang meluas oleh Malcolm Allison, pemain Malcolm Allison, Fenton memainkan peranan dalam membangunkan kedua-dua kumpulan pertama bintang West Ham yang berpotensi dan Barat. Falsafah Ham terhadap permainan.
Ron Greenwood dilantik sebagai pengganti Fenton pada tahun 1961. Greenwood tidak lama kemudian dapat memimpin pasukan untuk dua gelaran utama termasuk Final Piala FA 1964. Pasukan itu dilatih oleh Bobby Moore yang masih muda. West Ham juga memenangi Piala Pemenang Piala Eropah. Dalam Piala Dunia FIFA 1966, pemain utama kejohanan yang memenangi England termasuk pemain West Ham seperti kapten Bobby Moore; Martin Peters (yang menjaringkan gol dalam perlawanan akhir) serta Geoff Hurst, yang menjaringkan hatrik pertama dan tunggal, dalam perlawanan akhir Piala Dunia lelaki. Ketiga-tiga pemain adalah sebahagian daripada pasukan remaja mereka di West Ham.
Terdapat sebuah patung "Juara" yang terletak di Barking Road, di hadapan The Boleyn Tavern untuk memperingati "tiga beradik" West Ham yang memainkan peranan penting dalam memenangi Piala Dunia 1966: Bobby Moore, Geoff Hurst dan Martin Peters. Turut disertakan pada patung itu ialah Ray Wilson dari Everton. Mereka juga memenangi Piala FA pada 1975 dengan menewaskan Fulham 2-0. Pasukan Fulham terdiri daripada bekas kapten England Alan Mullery dan legenda West Ham Bobby Moore.
Selepas permulaan yang sukar untuk musim 1974-75, Greenwood memindahkan dirinya "ke tingkat atas" untuk menjadi pengurus besar. Dia tidak memaklumkan kepada lembaga pengarah yang mengupah pembantunya John Lyall sebagai pengurus pasukan. Keputusan itu adalah kejayaan serta-merta apabila West Ham menjaringkan 20 gol dalam empat perlawanan awal dan membawa pulang Piala FA, menjadi satu-satunya pasukan yang membawa pulang Piala FA dengan pasukan semua Inggeris apabila mengalahkan Fulham dengan 2-0 pada perlawanan akhir. pada tahun 1975. Lyall kemudiannya membawa West Ham ke satu lagi perlawanan akhir Piala Pemenang Piala Eropah pada tahun 1976 tetapi pasukan itu tumbang dalam permainan dengan 4-2 kepada pasukan Belgium Anderlecht. Masa Greenwood sebagai pengurus besar hanya bertahan selama tiga tahun. Beliau telah dilantik untuk mengendalikan England berikutan peletakan jawatan Don Revie pada tahun 1977.
Pada tahun 1978, West Ham sekali lagi diturunkan ke Divisyen Dua, tetapi Lyall dikekalkan sebagai pengurus dan membawa pasukan itu ke kemenangan Akhir Piala FA menentang Arsenal pada tahun 1980, anugerah utama terakhir mereka. Mereka berjaya mara ke final selepas menewaskan Everton semasa separuh akhir. The Hammers menewaskan Everton 1-0. gol itu datang daripada tandukan yang dijaringkan oleh Trevor Brooking pada minit ke-13. Ini adalah kemenangan penting kerana tiada pasukan lain dari divisyen perdana pernah memenangi anugerah itu sejak itu. West Ham telah dinaikkan ke Divisyen Satu pada tahun 1981, dan berakhir dalam sepuluh teratas divisyen utama dalam tempoh tiga musim berikutnya sehingga mereka mencapai kedudukan liga tertinggi mereka di tempat ketiga pada 1985-86. kumpulan pemain yang dikenali sebagai Boys of 86. Tetapi, mereka telah diturunkan sekali lagi pada tahun 1989 menyebabkan Lyall dipecat. Lyall telah dianugerahkan bayaran ex-gratia sebanyak P100,000 tetapi berhenti daripada kelab kerana keadaan Lyall yang dipanggil "menjengkelkan". Dia hanya dianugerahkan 73 perkataan pengakuan tidak bertulis atas jasanya dalam program kelab. Lyall meninggalkan West Ham selepas 34 tahun berkhidmat.
Selepas Lyall, Lou Macari mengetuai pasukan secara ringkas, walaupun dia meletak jawatan selepas kurang daripada satu musim untuk membersihkan namanya daripada dakwaan pertaruhan haram semasa pengurus Swindon Town. Dia digantikan oleh bekas rakan sepasukan Billy Bonds. Dalam Bonds musim sulung sepenuh masa pada musim 1990-91, West Ham sekali lagi mendapat kenaikan pangkat ke Divisyen Satu. Kelab itu kini kembali di bahagian teratas, Bonds menyaksikan West Ham melalui salah satu musim paling kontroversi mereka. Kelab itu merancang untuk melancarkan skim bon yang tidak berpuas hati peminat. West Ham menduduki tempat terakhir dan dihantar semula ke Divisyen Dua selepas hanya satu musim. Tetapi, mereka muncul semula dengan dendam pada 1992-93. Dengan Trevor Morley dan Clive Allen menjaringkan 40 gol, mereka menjamin diri mereka tempat kedua pada hari terakhir musim ini dengan kemenangan 2-0 di tempat sendiri menentang Cambridge United dan, dengan itu, peningkatan ke Liga Perdana.
Dalam Liga Perdana, terdapat keperluan untuk membina pasukan baharu. Pemain Oxford United Joey Beauchamp telah direkrut dengan jumlah PS1.2 juta. Selepas ketibaannya di kelab itu tetapi dia mula menjadi tidak berpuas hati, memetik rasa rindunya untuk kampung halamannya di Oxford untuk tujuan itu. Ikatan terutamanya tidak memahami jika dibandingkan dengan sikapnya yang teguh dan tidak pernah berkata-mati; memberikan hujah untuk Bonds satu lagi contoh kemerosotan dalam permainan hari ini dan pemain zaman moden. Selepas lima puluh lapan hari, Beauchamp dilantik bersama Swindon Town untuk rekod kelab sebanyak PS800,000 termasuk pemain pertahanan Adrian Whitbread yang bergerak ke arah bertentangan. Whitbread bernilai 750,000 PS semasa menandatangani.
Penolong pengurus Harry Redknapp juga memainkan peranan yang lebih besar dalam membuat perpindahan pemain dengan kelulusan kelab. Terdapat khabar angin tentang bekas pasukannya AFC Bournemouth bersedia untuk memberinya pekerjaan pada masa hadapan, lembaga pengarah West Ham dan pengarah urusan mereka, Peter Storrie mengambil keputusan yang dilihat sebagai kontroversi. Lembaga Pengarah bimbang untuk tidak kehilangan khidmat Redknapp , dan memberikan Bonds peluang untuk menjauhkan diri daripada aktiviti harian kelab - di lembaga pengarah West Ham. Ini akan membolehkan mereka memilih Redknapp untuk peranan mengurus. Bon menolak jawatan yang ditawarkan dan keluar dari kelab. Dakwaan penipuan serta manipulasi lembaga pengarah serta Redknapp terus menimbulkan perasaan geram. Peter Storrie mendakwa bahawa mereka melakukan segala-galanya dengan betul dengan berkata, "Jika Harry pergi ke Bournemouth, kemungkinan besar Bill akan meletak jawatan pada mulanya, dan kami berada dalam situasi yang kalah. Kami sangat kecewa kerana Bill meninggalkannya dan ia adalah kejayaan besar, tetapi kini tiba masanya untuk meneruskan dan kami telah memilih pengurus atasan." Redknapp dilantik sebagai pengurus pada 10 Ogos 1994.
Tempoh Redknapp sebagai pengurus West Ham terkenal dengan perolehan pemain sepanjang tempoh perkhidmatannya serta kualiti bola sepak dan kejayaan yang belum pernah dikecapi sejak dipegang oleh John Lyall. Lebih 134 pemain melalui kelab itu semasa dia menjadi pengurus, menghasilkan defisit yuran perpindahan bersih sebanyak PS16 juta, walaupun PS18 juta penjualan Rio Ferdinand kepada Leeds United. Sesetengahnya sangat berjaya, seperti mereka yang menandatangani Stuart Pearce, Trevor Sinclair, Paolo Di Canio, John Hartson, Eyal Berkovic dan Ian Wright. Walau bagaimanapun, terdapat beberapa pemain antarabangsa yang mahal yang tidak berjaya dalam masa mereka di West Ham, seperti Florin Raducioiu. Davor Suker yang membuat jumlah gaji yang sama dengan pendapatan dari keseluruhan stadium, dan hanya membuat lapan penampilan untuk kelab; Christian Bassila, yang menelan belanja PS720,000 dan hanya bermain satu jam bola sepak Titi Camara Gary Charles, yang memperoleh pendapatan sebanyak PS4.4 juta tetapi hanya bermain tiga penampilan di kelab itu; Rigobert Song Paulo Futre; dan Marco Boogers, pemain yang sering disebut sebagai salah satu kesilapan terbesar dalam Liga Perdana. Musim pertamanya sebagai pengurus adalah bergelut dengan West Ham melawan ancaman diturunkan untuk beberapa minggu terakhir, dan musim ketiganya akan menyaksikan satu lagi pertempuran untuk penyingkiran. Sentiasa bersedia untuk menyertai pasaran untuk perpindahan, Redknapp membeli pada jendela perpindahan musim sejuk John Hartson dan Paul Kitson untuk memberikan kelab itu momentum yang diperlukan menjelang akhir musim.
Setakat 1999, West Ham menduduki tempat kelima tempat tertinggi dalam liga teratas sejak 1986. Mereka juga membawa pulang Piala Intertoto menewaskan kelab Perancis Metz untuk layak ke Piala UEFA 1999 dan 2000. Keadaan mula merosot untuk Redknapp selepas penjualan PS18 juta kepada Leeds dari Rio Ferdinand pada November 2000. Redknapp menggunakan wang itu dengan teruk, membuat pembelian seperti Ragnvald Soma yang menelan belanjanya PS800,000 dan bermain hanya 7 perlawanan liga, Camara, dan Song . Redknapp percaya dia memerlukan lebih banyak wang untuk menjalankan perniagaan pemindahannya. Pengerusi Brown berasa jengkel dengan Redknapp kerana permintaannya untuk dana pemindahan tambahan. Pada bulan Jun 2001, apabila Brown dijemput ke temu bual dengan Brown dengan harapan membincangkan kemungkinan kontrak, dia telah dipecat. Penolongnya Frank Lampard juga pergi, menjadikan penjualan anaknya Frank Lampard Jr., tidak dapat dielakkan; pada musim panas 2001, dia menyertai Chelsea sebagai pertukaran untuk PS11 juta.
Dengan pelbagai nama, termasuk bekas pemain Alan Curbishley yang kini dikaitkan dengan jawatan Pengerusi Brown dapat merekrut pemain dari pasukan dan melantik pengurus simpanan Glenn Roeder sebagai pengurus pada 9 Mei 2001. Dia telah pun gagal dalam pengurusan. dengan Gillingham, di mana dia kalah 22 daripada 35 perlawanan yang diuruskannya, dan Watford. Pembelian utama pertamanya termasuk mengembalikan Don Hutchison untuk PS5 juta serta bek tengah Czech Tomas Repka. Dia menduduki tempat ketujuh pada musim pertamanya, Roeder yang bekerja di pejabat Upton Park, diserang oleh penyumbatan saluran darah di dalam kepalanya. Memandangkan Roeder memerlukan bantuan perubatan dan pemulihan, bekas kapten pasukan Trevor Brooking berdiri sebagai pengurus sementara. Walaupun tidak tewas dalam satu lagi perlawanan, The Hammers telah diturunkan pada hari terakhir musim ini di Birmingham City mempunyai rekod untuk kelab yang tersingkir dengan 42 mata dalam 38 perlawanan. Sepuluh musim bola sepak teratas berakhir. Banyak pemain terkemuka, termasuk Joe Cole, Di Canio dan Kanoute semuanya pergi ke kelab lain.
Musim berikutnya, yang berada di bahagian kedua, Roeder menyambung semula tugasnya sebagai pengurus. Keputusan masih lemah, bagaimanapun, dan selepas kekalahan di tempat lawan kepada Rotherham United. Beliau telah dipecat pada 24 Ogos 2003. Brooking kembali ke jawatan penjaga. Dia hanya kalah satu perlawanan, kekalahan 2-0 di tempat lawan kepada Gillingham yang juga dikenali sebagai "pengurus paling berjaya yang tidak pernah dimiliki West Ham."
Bekas pemain Crystal Palace dan pengurus Reading Alan Pardew telah dibarisi untuk jawatan pengurus bangku simpanan berikut. Membaca bersama dengan kerusi mereka John Madejski Bagaimanapun, Reading dan pengerusi mereka, John Madejski, tidak berminat untuk melepaskan pengurus itu. Selepas tempoh yang termasuk notis serta cuti berkebun serta West Ham membayar Reading PS380,000 sebagai pampasan pengurus telah dilantik pada 18 Oktober, 2003. Ini adalah pengurus ke-10 mereka. Pardew berazam untuk membina pasukan oleh dan membawa masuk Nigel Coo-Coker, Marlon Harewood dan Brian Deane. Pada tahun pertamanya mengawal, kelab itu berjaya mara ke playoff, tetapi ditewaskan oleh Crystal Palace. Beliau yang menandatangani Bobby Zamora, Matthew Etherington dan pemain veteran Chris Powell dan Teddy Sheringham menyaksikan West Ham menduduki tempat keenam dan seterusnya menewaskan Preston North End 1-1 akibat jaringan Zamora pada perlawanan akhir playoff pada 2005 dan memastikan kenaikan mereka dalam Liga Perdana. Selepas dinaikkan pangkat Pardew menyatakan "Ia adalah usaha seluruh pasukan. Kami bermain dengan baik dan kembali ke tempat kami berada."
Sekembalinya mereka ke divisyen teratas, West Ham menamatkan saingan di tempat kesembilan, Kemuncak musim 2005-06, bagaimanapun, mara ke final Piala FA dan membawa pasukan kegemaran Liverpool ke penentuan sepakan penalti berikutan perlawanan berakhir dengan keputusan seri 3-3 . West Ham tewas dalam penentuan sepakan bagaimanapun, mereka boleh mendapat akses ke Piala UEFA tahun depan kerana Liverpool telah dipilih untuk Liga Juara-Juara. Pada Ogos 2006, West Ham menyempurnakan rampasan kuasa pada hari terakhir jendela perpindahan selepas menandatangani Carlos Tevez dan Javier Mascherano. Kelab itu kemudiannya dibeli daripada kumpulan Iceland yang diketuai oleh Eggert Magnusson pada November 2006. Pengurus Alan Pardew dipecat selepas prestasi buruk pada musim ini dan digantikan oleh bekas pengurus Charlton Athletic Alan Curbishley.
Dilaporkan bahawa pembelian oleh Mascherano bersama Tevez telah diteliti melalui Liga Perdana dan Liga Perdana, yang bimbang butiran transaksi tidak dimasukkan dalam dokumen rasmi. West Ham didapati bersalah dan menghukum PS5.5 juta pada bulan April. Bagaimanapun, West Ham mengelak pengurangan mata, yang penting dalam perjuangan mereka menentang tersingkir pada akhir musim 2007-06. Susulan daripada acara ini, pengerusi Wigan Athletic Dave Whelan, disokong oleh pihak lain yang berdepan kemungkinan tersingkir, termasuk Fulham dan Sheffield United, mengancam tindakan undang-undang. West Ham terlepas dari penyingkiran dengan memenangi tujuh daripada sembilan perlawanan terakhir mereka, termasuk kemenangan 1-0 ke atas Arsenal, dan pada hari terakhir musim ini menewaskan Manchester United yang baru dinobatkan sebagai Juara Liga, hasil jaringan Tevez di tempat ke-15.
Untuk kempen 2007-08, West Ham kekal secara relatifnya di kuartil teratas dalam jadual kedudukan liga dengan Freddie Ljungberg dalam skuad, walaupun beberapa kali mengalami kecederaan. Pemain baru Craig Bellamy terlepas banyak kempen dan Kieron Dyer tidak hadir dari Ogos 2007. Perlawanan terakhir musim ini, di Boleyn Ground, menyaksikan West Ham seri 2-2 menentang Aston Villa, memastikan tempat kesepuluh menamatkan tiga mata di hadapan daripada saingan Tottenham Hotspur. Ini adalah peningkatan lima tempat daripada musim sebelumnya dan, yang paling penting, West Ham tidak pernah berada di bawah sebarang ancaman sebenar untuk diturunkan.
Selepas perbalahan dengan lembaga pengarah berhubung penjualan pemain pertahanan Anton Ferdinand dan George McCartney kepada pengurus Sunderland Alan Curbishley meninggalkan kelab itu pada 3 September 2008. Penggantinya ialah bekas penyerang Chelsea Gianfranco Zola yang dilantik sebagai pengurus pada 11 September , 2008 menjadi pengurus bukan Inggeris pertama kelab itu. Tahun 2008/09, West Ham menduduki tempat kesembilan, yang merupakan peningkatan kedudukan tunggal.
Pada musim 2009-10, West Ham bermula hebat dengan kemenangan 2-0 ke atas Wolverhampton Wanderers yang baru dinaikkan pangkat, dengan gol yang dijaringkan oleh Mark Noble dan kapten yang baru dilantik Matthew Upson. Perlawanan Piala Liga menentang pesaing lama Millwall adalah punca rusuhan ganas di stadium dan gangguan orang ramai serta pencerobohan padang dalam Upton Park. Pada 9 Ogos 2009 masalah kewangan syarikat induk pemilik Iceland menyebabkan pemilik semasa tidak mampu membayar sebarang wang sehingga pemiliknya dikenal pasti. Penaja baju kelab SBOBET menawarkan bantuan kelab untuk membeli penyerang dikehendaki bernama Alessandro Diamanti dari Itali.
West Ham mengalami musim buruk yang disertai dengan perjuangan panjang menentang penurunan pangkat. Mereka dapat menyelamatkan kewujudan mereka dalam dua perlawanan terakhir apabila menewaskan Wigan 3-1. Kelab itu mampu mengumpul 35 mata daripada 38 perlawanan, tujuh mata kurang daripada apa yang mereka perolehi dilucutkan tujuh tahun lalu. Pada 11 Mei 2010, hanya dua hari selepas tamat kempen 2009-10, West Ham mengumumkan penamatan kontrak Zola, dengan permulaan serta-merta. Pada 3 Jun 2010 Avram Grant bersetuju menandatangani kontrak empat tahun untuk menjadi pengurus seterusnya di West Ham tertakluk kepada kebenaran bekerja. Prestasi West Ham terus berada di bawah paras, dan pasukan itu jarang melepasi zon penyingkiran menjadikan masa depan Grant sebagai pengurus berisiko. Kemenangan suku akhir Piala Liga Bola Sepak 4-1 menentang Manchester United adalah satu kemuncak positif musim yang menyedihkan. Prestasi West Ham semasa persembahannya semasa Liga Perdana tidak menjejaskan prestasi mereka dalam pertandingan piala domestik. The Hammers mara ke separuh akhir Piala Liga sebelum disingkirkan oleh pemenang akhirnya Birmingham City serta suku akhir piala FA sebelum kekalahan 2-1 di Stoke City.
Pada 15 Mei 2011, kejatuhan West Ham dalam Kejohanan telah disahkan berikutan kemenangan semula oleh Wigan di Stadium DW Wigan. Perlawanan itu menemui jalan buntu apabila West Ham mendahului 0-2 pada separuh masa, berkat 2 gol Demba Ba, Wigan bangkit untuk meraih kemenangan 3-2 dengan jaringan tambahan oleh Charles N'Zogbia. Selepas kekalahan itu, West Ham mengumumkan pemecatan pengurus mereka, Avram Grant, yang hanya satu musim ke zamannya. Pada 1 Jun 2011, pengurus Sam Allardyce dilantik sebagai pengurus untuk menggantikan Grant.
Pasukan itu menduduki tempat ketiga pada Kejohanan Liga Bola Sepak 2011-12 dengan markah 86 mata. Mereka juga mengambil bahagian dalam play-off. Mereka menewaskan Cardiff City bermain dalam play off separuh akhir 5-1 secara agregat untuk mara ke Final menentang Blackpool dalam perlawanan akhir di Wembley pada 19 Mei 2012. Carlton Cole membuka jaringan. Walaupun Blackpool berjaya menyamakan kedudukan pada awal babak kedua, Ricardo Vaz Te menjaringkan gol kemenangan pada minit ke-87 untuk West Ham pada minit ke-87.
West Ham, sekembalinya ke Liga Perdana, menandatangani bekas pemain James Colllins dan George McCartney dengan kontrak tetap selain pemain rekod Matt Jarvis dan Andy Carroll secara pinjaman. Mereka memenangi perlawanan pertama musim ini, pada 18 Ogos 2012, 1-0 menentang Aston Villa kerana Aston Villa selepas gol Kevin Nolan. Kemuncak separuh pertama musim ini ialah kemenangan 3-1 di tempat sendiri menentang juara bertahan Eropah, Chelsea pada 1 Disember 2012, yang meletakkan mereka di tempat kelapan dalam jadual dan ke-13 apabila mereka mencapai penghujung musim. Pada 22 Mac, 22 Mac 2013, West Ham memperoleh pajakan 99 tahun untuk Stadium Olimpik, dan ia dirancang untuk menggunakannya sebagai stadium rumah mereka bermula hingga musim 2016-17. Pasukan itu menamatkan saingan di tempat kesepuluh pada penghujung musim, dengan sembilan kemenangan di tempat sendiri dan hanya 3 perlawanan. Hanya terdapat 11 gol di tempat lawan yang direkodkan, yang merupakan markah terendah dalam keseluruhan liga.
Musim 2013-14 menyaksikan West Ham menduduki tempat ke-13 dalam Liga Perdana. Mereka juga mara ke separuh akhir Piala Liga sebelum tewas dengan agregat 9-0 kepada pemenang piala akhirnya Manchester City. Aspek paling ketara musim ini ialah kritikan yang ditujukan kepada jurulatih Sam Allardyce oleh penyokong yang berkaitan dengan strategi permainannya yang dianggap buruk. West Ham menduduki tempat ke-12 dalam Liga Perdana 2014-15, satu kedudukan lebih tinggi daripada musim lalu. Selepas perlawanan akhir tahun ini pada 24 Mei 2015 kelab mengumumkan bahawa kontrak Allardyce tidak akan diperbaharui dan mereka sedang mencari khidmat pengurus baharu. Selepas memastikan jadual Fair Play Liga Perdana untuk 2014-2015, West Ham layak ke Liga Europa UEFA 2015-16, bermula pada pusingan kelayakan awal.
Pada 9 Jun 2015, bekas pemain West Ham, Slaven Bilic dilantik sebagai pengurus selama tiga tahun dengan kontrak. Dalam perlawanan terakhir Bilic sebagai pengurus, pasukan itu menang di Anfield di Anfield buat kali pertama sejak 1952, menewaskan Liverpool 3-1, dengan gol Manuel Lanzini, Mark Noble dan Diafra Sakho. Pada peringkat akhir musim ini, West Ham menduduki tempat ke-7 dalam Liga Perdana. Kelab itu memecahkan banyak rekod yang dibuat oleh kelab semasa era Liga Perdana, termasuk mata terbanyak (62) dan jumlah gol tertinggi yang dijaringkan sepanjang musim (65) serta jumlah terkecil permainan yang hilang semasa keseluruhan tempoh (8) serta jumlah kehilangan rumah yang paling sedikit (5). Ia juga merupakan musim terakhir di mana pemain bermain di Boleyn Ground. Boleyn Ground, dan mereka akan berpindah ke Stadium London dari musim depan dan menamatkan tempoh 112 tahun mereka di tempat itu.
Susulan kemenangan Manchester United di Final Piala FA 2016, West Ham mengambil kedudukan Liga Europa mereka dan dapat melayakkan diri ke pusingan ketiga kelayakan untuk musim 2016-17. Selepas musim debut yang sukar di Stadium London, pasukan itu berada di tangga ke-11 dalam liga, dengan terpaksa berdepan kehilangan pemain bintang pasukan itu Dimitri Payet. Pasukan itu bagaimanapun, mengalami keputusan buruk pada musim depan, hanya mencatat dua kemenangan dalam 11 perlawanan pembukaan. Selepas tewas 4-1 kepada Liverpool di laman sendiri dan pasukan berisiko tersingkir, Bilic dipecat pada 6 November 2017. Bilic digantikan oleh bekas pengurus Sunderland David Moyes atas persetujuan sehingga hari terakhir musim ini. Pasukan itu dibelenggu dalam prestasi yang goyah sepanjang baki musim ini, tetapi mereka berjaya keluar dari penyingkiran dan menduduki tempat ke-13. Moyes tidak diberikan kontrak baharu dan meninggalkan kelab pada hari tamat tempohnya, 16 Mei 2018.
Pada 22hb Mei, 2018 pasukan itu mengumumkan bekas bos Manchester City Manuel Pellegrini sebagai pengurus baharu, atas perjanjian selama tiga tahun. Pada musim pertamanya di bawah kendaliannya, The Hammers berada di tempat ke-10 dalam liga, namun mengalami kekurangan konsistensi. Tetapi, berikutan permulaan buruk untuk kempen seterusnya, Pellegrini dipecat pada Disember, dengan pasukan itu hanya satu mata di depan zon penyingkiran. Perlawanan terakhirnya sebagai pengurus adalah kekalahan di tempat sendiri 2-1 menentang Leicester City. Dia digantikan dengan David Moyes, yang kembali mengambil alih kelab buat kali kedua sebagai pengurus sehari kemudian.
Pada 22hb Julai, 20hb Julai, 2020 pasukan itu dapat memastikan status Liga Perdana kelab untuk musim lain selepas seri 1-1 menentang Manchester United. Sebelum permulaan musim 2020-21, pemilikan West Ham mendapat kritikan, khususnya pengurus kelab itu Mark Noble yang secara terbuka mengkritik perpindahan graduan akademi Grady Diangana. Walaupun tewas dalam dua perlawanan pertama kempen, prestasi West Ham bertambah baik dan pada penutupan Oktober kelab itu berada di kedudukan kelima. West Ham tidak akan disingkirkan daripada kedudukan Eropah untuk baki musim ini. Mereka dapat dipilih untuk mengambil bahagian dalam peringkat kumpulan Liga Europa UEFA 2021-22 musim depan berikutan penamat di tempat ke-6. yang lebih daripada jangkaan ramai. Moyes bersetuju dengan kontrak 3 tahun baharu pada 12 Jun 2021.
Pada 26 Ogos, 2021 West Ham telah diundi ke kumpulan H Liga Europa, bersama Dinamo Zagreb, Genk dan Rapid Wien. 2021 berakhir dengan West Ham menduduki tempat kelima dalam Liga Perdana, setelah mencapai pusingan kelima Piala EFL dan memenangi kumpulan H Liga Europa. West Ham memenangi tiga perlawanan pertama mereka pada 2022, menjadikan kedudukan kelab itu ke tangga keempat Liga Perdana. Pada 10 Mac 2022, West Ham tewas 1-0 di tempat lawan kepada Sevilla dalam pusingan 16 Liga Europa dan kemenangan 2-0 dalam masa tambahan tujuh hari berikutan memastikan tempat West Ham di suku akhir Eropah hanya buat kali kedua dalam perlawanan terakhir. 41 tahun. Pada 14 April 2022 berikutan keputusan seri 1-1 seminggu lebih awal di Stadium London, West Ham menewaskan kelab Perancis Lyon dengan kemenangan 3-0 di The Parc Olympique Lyonnais untuk memastikan separuh akhir Eropah pertama dalam kejohanan itu sejak 1976. Lawan yang sama mereka hadapi pada separuh akhir dalam perlawanan separuh akhir Piala Juara Eropah, Eintracht Frankfurt, The Hammers tersingkir daripada Liga Europa, berikutan kekalahan agregat 3-1 kepada pasukan Jerman. Perlawanan terakhir musim Liga Perdana 2021-22, West Ham mengesahkan musim kedua berturut-turut bola sepak Eropah dengan dipilih untuk tempat mereka dalam Liga Persidangan Eropah UEFA selepas menamatkan saingan di tempat ketujuh. Musim 2021-22 juga terkenal kerana ia adalah yang terakhir Mark Noble sebagai pemain terakhir West Ham, dengan pemain tengah itu meletak jawatan daripada kelab selepas 18 tahun menjadi pemain liga utama di kelab itu. bermain 550 kali dalam semua pertandingan dan menjaringkan sekurang-kurangnya 62 kali. Di kedudukan ke-7 semasa Liga Perdana 2021-22, West Ham dapat mengambil bahagian dalam Liga Persidangan Europa 2022-23 memasuki peringkat play-off..
Sila lihat butiran di bawah.
Pasukan Thames Ironworks (1895–1900) menggunakan Bendera Kesatuan sebagai lencananya.
Komponen utama dalam lambang ialah set silang tukul rivet. Mereka adalah alat yang digunakan dalam industri pembinaan kapal. Di kawasan kejiranan Blackwall serta Canning Town yang terletak di sekitar Thames Ironworks bergema dengan bunyi tukul. tukul wap serta tukul sledge, dan rivet tukul.
Tujuh tukul wap boleh menebuk lubang kecil di tepi plat besi, yang dicantumkan untuk membina kapal. Plat kemudian akan diletakkan dalam kedudukan dan kemudian diikat antara satu sama lain dengan rivet. Pasukan itu terdiri daripada lima, dengan tiga di dalam kapal yang baru dibentuk dengan dua di luar.
Di dalam kapal, salah seorang ahli pasukan akan memasak rivet sehingga mereka menjadi putih panas dan kemudian, dengan menggunakan jari besi (penjepit tukang besi) dan kemudian melemparkan rivet tersebut kepada orang ketiga, yang disebut sebagai "catch-boy atau seorang 'putter' yang akan mengambil rivet dan memasukkannya ke dalam lubang, dengan penyepit. Orang ketiga dirujuk sebagai 'pemegang' , dan mereka kemudiannya akan menghancurkan rivet dengan tukul besi seberat 16 paun dan kemudian menggunakan tukul besi untuk memegang rivet manakala lelaki di sebelah bertentangan meratakan hujung bertentangan rivet.
Kapal itu berada di luar, terbuka untuk cuaca, dua orang yang dilengkapi dengan tukul untuk rivet kidal dan seorang kidal - akan menghancurkan rivet yang menonjol, tetapi masih bercahaya rata, dengan itu memastikan bahawa salah satu daripada banyak mata yang diperlukan untuk menyertai setiap satu daripada plat besar kapal.
Tukul dengan garisan bersilang dimasukkan ke dalam jata milik County Borough of West Ham serta penggantinya, London Borough of Newham sekarang. Ia adalah Thames Ironworks terletak sebahagiannya dalam London Borough of Tower Hamlets masa kini Tongkat tukang besi yang berada di jata Borough melambangkan Saint Dunstan, santo penaung bandar itu. Dunstan Penaung Stepney dan pekerja logam bukan Ironworks.
Menara putih atau kuning telah ditambahkan pada struktur, secara sporadis sehingga tahun 1950-an. Sebab utama dipercayai ia mewakili Menara Anna Boleyn yang merupakan aspek yang paling menonjol yang merupakan bahagian tengah Rumah Green Street yang merupakan koleksi bangunan Tudor yang terletak di sebelah Boleyn Ground. Boleyn Ground sehingga musnah pada tahun 1955. Green Street House juga dinamakan Istana Boleyn kerana hubungan dengan Anne Boleyn. Manor itu dipercayai sebagai salah satu tempat di mana Henry VIII meminang sebagai ratu kedua, tetapi tiada bukti untuk mengesahkan legenda itu.
Terdapat banyak elemen lain yang boleh menyumbang kepada pengenalan reka bentuk istana Contohnya:
untuk mengiktiraf sumbangan kepada kelab yang dibuat oleh pemain dari Old Castle Swifts
Bumbung yang menjulang tinggi, menara dan pintu masuk di Jabatan Kejuruteraan Thames Ironworks mempunyai persamaan yang ketara dengan motif istana dalam versi awal lencana ini.
Rangkap pertama lagu kelab yang selalu saya tiup gelembung bermula dengan "Saya sedang memikirkan tentang impian, saya sedang merancang rancangan saya, saya sedang membina istana di langit".
Menara Putih Menara London sebagai simbol lambang bagi London Timur. Untuk masa yang lama sehingga 1900 timur dan dalam Timur London telah dikenali sebagai Bahagian Menara kawasan yang merupakan sebahagian daripada sokongan tentera kepada Menara London. Ia adalah Menara Putih (asalnya White Tower, asalnya bercat putih) White Tower digunakan sebagai lambang untuk wilayah itu, seperti pada lencana pada topi unit tentera tempatan.
Sebagai pengiktirafan kepada "West Ham Pals The 13th Battalion of the Essex Regiment yang ditubuhkan di Stratford pada tahun 1915, menyaksikan tindakan yang ketara dan kekalahan besar-besaran di Barisan Barat semasa Perang Dunia I. Batalion itu dibentuk oleh anggota West Ham dan London Timur umumnya. Moto mereka termasuk "Up the Hammers". Lencana topi Rejimen Essex. Rejimen Essex ialah istana dan kunci Gibraltar walaupun unit itu gagal membuat tuntutan kepada Pejabat Perang yang melintasi Hammers boleh digantikan.
Ia adalah penerimaan (pada tahun 1904) Boleyn Castle FC sebagai pasukan simpanan kelab selepas Boleyn Castle FC mengawal kemudahan mereka di kawasan itu.
Perisai telah digunakan dalam pelbagai variasi untuk lambang kelab dan bentuk yang digunakan pada tahun 2016 adalah persamaan dengan keratan rentas badan kapal HMS Warrior, kapal paling terkenal yang dibina di Thames Ironworks. Thames Ironworks. Tetapi melihat gambar rajah yang dilukis oleh pelukis pelukis kapal menimbulkan keraguan tentang sambungan ke perisai dan juga kapal.
Puncak itu telah dirombak dan dimodenkan pada 1990-an, dengan istana kuning yang lebih besar, dengan "tingkap" yang kurang bulat dan bumbung yang memuncak ditanggalkan. Menara tinggi sebelum ini menjadikan istana itu kelihatan lebih seperti Istana Sleeping Beauty Disneyland dan bukannya kubu sebenar. Pereka bentuk juga mengubah suai butiran istana untuk mencipta rasa keseluruhan yang lebih mantap dalam ikon.
Kelab itu dapat membina semula West Stand di Boleyn Ground (pembinaan telah siap pada 2001-2002) ia adalah "istana" lencana yang baru direka bentuk telah ditambah kepada struktur pintu masuk utama ke stadium. Dua menara adalah elemen yang menonjol dalam penampilan perkarangan dan kedua-duanya memakai lencana kelab yang besar.
Lencana baharu itu dilancarkan selepas tamat musim 2015-16 selepas kelab itu berpindah ke Stadium Olimpik. Ia telah mengalihkan Istana Boleyn akibat pemergian kelab ke Stadium Olimpik. Kini hanya tukul bersilang yang didakwa kelab itu sebagai inspirasi daripada puncak sebelum dan semasa Bobby Moore. Istilah "London" telah ditambahkan di bawah untuk "mewujudkan tempat kelab di arena antarabangsa" manakala kaedah yang lebih mudah adalah untuk menjadikan kelab sebagai "pengisytiharan kuat yang serta-merta West Ham United". Bentuk puncaknya menyerupai badan kapal HMS Warrior, kapal perang kuku besi pertama Tentera Laut Diraja, yang dibina di Thames Ironworks. Thames Ironworks.
Warna awal pasukan ini adalah biru tua kerana pengerusi Thames Ironworks Arnold Hills adalah bekas pelajar di Universiti Oxford (lihat biru Oxford). Pasukan itu bagaimanapun, menggunakan pelbagai kit, seperti warna klaret dan biru langit Thames Ironworks, serta kit putih atau biru langit.
The Irons selamanya menggunakan biru dan klaret untuk warna rumah mereka pada tahun 1903.
Satu cerita menunjukkan bahawa Charlie Dove separuh kanan Thames Ironworks menerima kit Aston Villa oleh William Belton, yang merupakan pelari pecut profesional dengan kemasyhuran negara serta dikaitkan dengan kejurulatihan Thames Ironworks. Belton berada di satu acara di Birmingham hanya beberapa batu dari stadium rumah Villa Park Aston Villa untuk Aston Villa dan telah dicabar untuk perlumbaan dengan empat pemain Villa, yang bertaruh pada kemungkinan bahawa seorang akan menjadi pemenang. Belton menewaskan mereka, dan sekiranya mereka tidak dapat membayar taruhan, salah seorang pemain Villa yang bertanggungjawab membasuh pakaian seragam pasukan memberikan keseluruhan kit "peralatan bola sepak" pasukan kepada Belton sebagai pertukaran untuk bayaran. Pemain Aston Villa Aston Villa kemudiannya melaporkan kepada kelabnya bahawa kit itu "hilang." Walau bagaimanapun, ini tidak selalu disahkan.
Thames Ironworks, dan kemudiannya West Ham United, mengekalkan reka bentuk kuk biru/jelas namun, mereka menggunakan warna pilihan mereka sebelum ini untuk kit tandang mereka.
Sila lihat di bawah.
Peminat pasukan terkenal dengan membawakan lagu kebangsaan mereka "I'm Forever Blowing Bubbles" Diperkenalkan pada masa bekas Pengurus kelab mereka Charlie Paynter pada akhir 1920-an. Komersial sabun pir yang menampilkan budak lelaki berambut kerinting dalam "Bubbles" Millais popular pada tahun 1920-an. Kanak-kanak itu serupa dengan pemain bola sepak, Billy J. "Bubbles" Murray, dari pasukan sekolah tempatan Park School, di mana guru besarnya ialah Cornelius Beal. Beal terkenal dalam masyarakat tempatan untuk muzik dan sajaknya, dan juga menulis lagu dengan melodi "Saya Sentiasa Meniup Buih" setiap kali peserta sedang bermain dengan hebat.
Beal adalah kawan Paynter, manakala Murray adalah seorang percubaan West Ham dan bermain bola sepak di peringkat budak sekolah dengan beberapa pemain West Ham seperti Jim Barrett. Melalui muslihat persatuan ini, peminat kelab dapat menyanyikan lagu dewan muzik yang terkenal sebelum perlawanan di rumah. Kadang-kadang, ia diperkuatkan dengan bantuan band rumah yang diminta memainkan lagu Charlie Paynter.
Versi Piala FA 1975 - yang mempunyai lirik asal dan termasuk vokal oleh pemain dari senarai semasa pasukan dan dimainkan sebelum perlawanan di tempat sendiri dan penonton tuan rumah mengambil bahagian dan membawa lagu apabila muzik berakhir pada baris "Fortune's always in hiding ". Bubbles pada asalnya dikeluarkan sebagai waltz, dan semasa permainan, orang ramai menyanyikan lagu itu dalam masa biasa.
Pada tahun 50-an dan 60-an peminat juga telah mempersembahkan lagu-lagu dari lagu pub East London Knees Up Mother Brown. Tajuk lagu adalah nama forum dalam talian yang dikaitkan dengan kelab.
Sama seperti yang lain, pemain ini mempunyai tradisi menggabungkan atau mengolah semula lagu-lagu popular untuk disesuaikan dengan majlis, tema dan pemain tertentu. Ini termasuk persembahan serius filem klasik dan lagu-lagu teater seperti "The Bells Are Ringing," bersama-sama dengan persembahan yang lebih jenaka atau pun-sarat, seperti menyanyikan nama bekas Paolo DiCanio pada lagu "La Donna e mobile" oleh Giuseppe Verdi atau D.I. Canio mengikut lagu " D.I.S.C.O" Ottawan. Atau "Siapa yang Membiarkan Anjing Keluar?" nyanyian, atau "Siapa yang Membiarkan Potts keluar?" dengan lagu Baha Men "Siapa yang membiarkan anjing keluar?" apabila Steve Potts mungkin memanaskan badan untuk masuk sebagai pemain gantian kemudian dalam kerjayanya. Dia juga boleh dilihat menyanyikan "That's Zamora" mengikut rentak Dean Martin "That's Amore" 1953 untuk menghormati bekas pemain Bobby Zamora. Bekas pemain lain yang dihiburkan termasuk Christian Dailly dengan lirik yang banyak diubah kepada Frankie Valli "Can't Keep My Eyes Off You", Joe Cole dan Carlton Cole dengan tajuk lagu "Gold" Spandau Ballet dinyanyikan dalam bentuk "Cole" serta Ludek Miklosko. Lagu untuk Bobby Moore kegemaran West Ham, "Viva Bobby Moore", juga dinyanyikan berdasarkan "Oi!" The Business. membawakan lagu itu, yang berdasarkan lirik lagu itu, berdasarkan keluaran The Equals pada tahun 1969 "Viva Bobby Joe". Pada tahun 2016, peminat mengadaptasi lirik daripada "Achy Breaky Heart" Billy Ray Cyrus sebagai penghormatan kepada Dimitri Payet.
Apabila pemain turun ke padang, dan semasa majlis-majlis perayaan lain semasa mereka menyanyikan lagu, saya sentiasa meletupkan belon dimainkan, mesin gelembung mengeluarkan banyak buih yang naik ke permukaan stadium. Orang ramai terpikat dengan tontonan itu berikutan persembahan tegang untuk David Beckham dalam perlawanan pertamanya di tempat lawan pada 1998-99, musim selepas Beckham dibuang padang. Pemain tengah England telah dibuang kerja kerana mengasari Diego Simeone. Dalam perlawanan yang sama dilaporkan (dan imej) bahawa peminat, yang diketuai oleh seorang tegar meletakkan patung dalam bentuk pemain di pub tempatan. Walaupun kemudiannya didedahkan bahawa pub itu berada di London Tenggara, pusat saingan terbesar West Ham, Millwall. Walau bagaimanapun, penyokong West Ham mencemuh setiap gerakan bola Beckham sepanjang perlawanan.
Mereka juga telah mempamerkan sikap paling ganas dalam memfitnah bekas pemain terutama mereka yang kelihatan telah meninggalkan kelab atau melakukan kesalahan. Paul Ince, Frank Lampard, Jermain Defoe dan Nigel Coker telah diketahui menerima beberapa penderaan lisan yang paling teruk dan sambutan yang mengerikan yang mereka terima daripada orang ramai di Upton Park. Bagaimanapun, pemain seperti Joe Cole, Michael Carrick, Rio Ferdinand, Bobby Zamora dan Carlos Tevez menerima tepukan gemuruh dan tepukan gemuruh atas sumbangan mereka dalam masa bermain bersama kelab. Joe Cole kemudiannya menyertai semula West Ham dari Liverpool pada pertengahan musim ini.
Asal-usul hubungan West Ham dengan insiden keganasan yang melibatkan bola sepak bermula pada tahun 1960-an, dengan pembentukan Mile End Mob (dinamakan sempena kawasan yang terletak di East End of London). 1970-an dan 1980-an (era utama bola sepak ganas yang dianjurkan), West Ham mendapat lebih pengiktirafan untuk tahap hooliganisme dalam kumpulan peminat mereka serta tingkah laku bermusuhan terhadap peminat mereka sendiri dan kelab saingan dan polis. Pada tahun 1970-an, khususnya pada tahun 1970-an, pasukan penyokong West Ham dari kawasan jiran sering bertempur antara satu sama lain semasa perlawanan, biasanya pasukan dari kawasan jiran termasuk Barking serta Dagenham.
Adalah dipercayai bahawa Firma Inter City adalah antara "kasual" awal yang dikenali sebagai kasual kerana fakta bahawa mereka terlepas daripada pengawasan polis dengan tidak memakai sebarang pakaian berkaitan bola sepak dan pergi ke perlawanan lawan menggunakan kereta api InterCity biasa dan bukannya menaiki kereta api yang lebih mahal dan kereta api sewa "football particular" dikawal ketat. Kumpulan itu dikenali sebagai kumpulan berasaskan West Ham. Mengikut nama firma "antara bandar" menunjukkan, keganasan tidak terhad kepada derbi tempatan. Kumpulan samseng itu boleh mengganggu mana-mana acara sukan namun, pasukan di kawasan sekitar sering mengambil bahagian.
Filem cereka 1989 The Firm (lakonan Gary Oldman) serta filem dari 2005 Green Street (lakonan Elijah Wood dan Charlie Hunnam) adalah berdasarkan firma hooligan West Ham.
West Ham mempunyai saingan yang kuat dengan pelbagai kelab lain. Kebanyakannya bersama kelab-kelab London lain, terutamanya dengan Tottenham Hotspur dalam perlawanan derby Timur lawan London Utara dan dengan Chelsea di Timur menentang saingan London Barat. Persaingan di kalangan West Ham dan Tottenham ini disebabkan oleh pemain seperti Michael Carrick, Martin Peters, Paul Allen, Jermain Defoe, dan Scott Parker meninggalkan The Hammers untuk menyertai Tottenham. Persaingan semakin kuat dengan pelantikan bekas pengarah Hammers Harry Redknapp sebagai pengurus Tottenham. Sejak musim Liga Perdana 2006-07, West Ham telah membina saingan yang kuat dengan kelab Yorkshire Sheffield United kerana keadaan samar-samar di sekitar pemergian Carlos Tevez, yang membantu West Ham mengelak penyingkiran dengan kos Sheffield United.
Persaingan tertua dan paling sengit ialah dengan Millwall. Kedua-dua pasukan adalah pesaing di kawasan tempatan dan kedua-duanya ditubuhkan oleh firma tempatan, dan dengan pemain dari kawasan yang sama. Permulaan kedua-dua kelab diselang-seli dan West Ham terbukti menjadi pasukan yang lebih berjaya dalam banyak pertemuan antara kedua-dua pasukan pada masa ini, menyebabkan West Ham dinaikkan pangkat dengan kos Millwall. Millwall memutuskan untuk tidak menyertai Liga Bolasepak yang baharu ketika itu manakala West Ham melangkah ke bahagian teratas dan ke perlawanan akhir Piala FA. Pada tahun 1920-an, persaingan menjadi lebih sengit melalui serangan yang tidak disokong oleh perniagaan berasaskan Isle of Dogs (iaitu, peminat Millwall), menyebabkan keretakan antara kedua-dua kelab dan kepahitan pengkhianatan ini berterusan selama beberapa dekad. Pada tahun 1972 iaitu tahun 1972, seorang peminat Millwall meninggal dunia di stesen New Cross selepas terjatuh dari kereta api dalam pertikaian antara peminat West Ham dan peminat West Ham.
Persaingan antara West Ham dan Millwall telah menyebabkan banyak keganasan, dan merupakan salah satu yang paling terkenal dalam bidang hooliganisme bola sepak. Kedua-dua pasukan menghadapi setiap satu dalam Pusingan 2 Piala Liga 2009-10 dan bertemu pada 25 Ogos 2009 di Upton Park. Ia menandakan kali pertama dalam empat dekad yang lalu kedua-dua kelab ini bermain antara satu sama lain, dan kali pertama mereka bermain antara satu sama lain di Piala Liga. Pergaduhan antara peminat berlaku di luar stadium, yang membawa kepada letusan ganas yang boleh berlangsung sehingga satu jam dari stadium. Keganasan itu mengakibatkan kecederaan serius dan tikaman seorang penyokong Millwall, kemusnahan harta benda , dan beberapa tangkapan yang dilaporkan oleh polis. Terdapat beberapa padang yang diceroboh disebabkan oleh penyokong West Ham yang menamatkan perlawanan. Pada Januari 2010, West Ham didenda selepas didapati bersalah melakukan tindakan ganas, menakutkan, kesat dan ganas serta gagal menghalang peminat mereka daripada memasuki padang permainan. Millwall bebas daripada semua tuduhan.
Kelab dan penyokongnya dirujuk dalam bentuk The Hammers, sebahagiannya kerana asal usulnya dalam bentuk Thames Ironworks. Mereka juga mempunyai nama samaran The Irons atau The Cockney Boys. Nama lain termasuk The Academy of Football atau The Academy.
Sehingga tahun 2016, West Ham berpusat di Boleyn Ground, juga dikenali di United Kingdom sebagai Upton Park, di Newham, East London. Kapasitinya di Boleyn Ground ialah Boleyn Ground ialah 35,016, ia telah menjadi stadium West Ham sejak 1904. Sebelum ini, dalam penjelmaan Thames Ironworks sebelum ini adalah stadium rumah mereka. Mereka berpangkalan di Hermit Road di Canning Town dan untuk masa yang singkat di Browning Road di East Ham sebelum bergerak ke arah Memorial Grounds di Plaistow pada tahun 1897. Mereka kekal di stadium sepanjang peralihan mereka ke West Ham United dan berada di sana selama empat musim lagi sebelum bertukar ke arah Boleyn Ground pada tahun 1904. Stadium Boleyn pada tahun 1904.
Pengerusi Eggert Magnusson menyatakan hasratnya untuk melihat West Ham berpindah ke Stadium Olimpik selepas Sukan Olimpik Musim Panas 2012, keinginan yang diulangi oleh pengerusi semasa Gold dan Sullivan ketika mereka mengawal kelab itu, menyatakan bahawa mereka percaya ia adalah keputusan yang tepat untuk kerajaan kerana ia berada di dalam Borough of Newham.
Pada bulan Februari 2010 Walau bagaimanapun Menteri Olimpik British menyatakan bahawa West Ham tidak akan mendapatkan stadium itu, dan sebaliknya ia boleh digunakan untuk menjalankan trek dan padang. Pada 17 Mei, 2010 West Ham bersama Newham London Borough Council telah mengemukakan permintaan rasmi untuk Syarikat Legasi Taman Olimpik untuk kegunaan Stadium Olimpik selepas Sukan Olimpik Musim Panas 2012. Ideanya adalah untuk stadium itu mempunyai kapasiti 60,000, yang akan merangkumi trek pertandingan untuk olahraga. Idea ini diterima daripada pengerusi olahraga UK, Ed Warner, yang mengisytiharkan, "Saya fikir ia akan menjadi stadium bola sepak yang hebat, dan saya bercakap sebagai peminat bola sepak dan juga ketua UK Athletics. Saya percaya bahawa Barat Ham akan menutup trek semasa musim sejuk yang bermakna ia tidak akan kelihatan seperti anda mempunyai trek berjalan di antara anda dan padang."
Pada 30 September 2010, kelab secara rasminya membentangkan tawarannya untuk Stadium Olimpik. Stadium Olimpik dengan pembentangan di 10 Downing Street, dan pada 8 Oktober 2010, firma hiburan langsung terbesar, Live Nation telah mengesahkan rancangan Stadium Olimpik Kelab mereka. Dalam tempoh tiga hari selepas kelulusan Live Nation, UK Athletics telah mengesahkan sokongannya secara bertulis kepada West Ham United dan Majlis Newham dalam usaha mereka untuk memperoleh Stadium Olimpik dalam negeri warisannya. Pada November 2010, West Ham mula memburu pemaju untuk dianggap mengadakan "perbincangan tidak rasmi" mengenai apa yang boleh dilakukan kepada stadium sekiranya memenangi bidaannya untuk memperoleh Stadium Olimpik berikutan Sukan 2012. Menurut West Ham, stadium itu mungkin kosong dan dibuka untuk pembangunan semula sebelum penghujung musim panas 2014. Pada 11 Februari, 2011 Jawatankuasa Legasi Taman Olimpik memilih West Ham sebagai kelab pilihan untuk dipindahkan ke Stadium Olimpik berikutan 2012. Permainan.
Keputusan untuk menyokong cadangan West Ham adalah sebulat suara walaupun ia agak kontroversi kerana pesaing terdekat Tottenham Hotspur juga berminat dengan stadium itu. Harapan untuk berpindah ke stadium, bagaimanapun, telah diletakkan di bawah keraguan berikutan cabaran undang-undang oleh Tottenham dan title="Leyton the Orient F.C. ">Leyton Orient Leyton Orient Leyton Orient takut bahawa West Ham bermain kurang satu batu dari Leyton Orient's Brisbane Tanah jalan boleh mencuri sokongan kelab dan menyebabkan mereka keluar dari pasaran. Rayuan kedua-dua kelab untuk semakan kehakiman bagaimanapun telah ditolak pada 23 Jun 2011. Perpindahan 3 Mac 2011 West Ham ke Stadium Olimpik London telah diluluskan secara rasmi oleh kerajaan British serta Datuk Bandar Boris Johnson, Datuk Bandar London Boris Johnson.
Pada 8 Jun 2011 diumumkan bahawa Pusat Beli-belah Westfield terlibat dalam perbincangan mengenai perbincangan West Ham untuk menamakan hak untuk stadium Olimpik baharu yang boleh dinamakan "Stadium Westfield". West Ham mengumumkan rancangan untuk berpindah dari Stadium Boleyn mulai musim ini. Pada Ogos 2011, penyiasatan bebas yang dilancarkan oleh Olympic Park Legacy Company mengekalkan keputusan untuk memberikan West Ham Stadium Olimpik selepas Sukan 2012. Pada 29 Jun 2011 Bagaimanapun, Tottenham mengisytiharkan bahawa mereka akan kembali ke Mahkamah Tinggi sekali lagi untuk menentang keputusan memberikan West Ham stadium mereka semasa perbicaraan lisan untuk mencabar rayuan awal Mahkamah Tinggi ditolak. Pada 25 Ogos 2011, Tottenham dan Leyton Orient telah diberikan rayuan kepada Mahkamah Tinggi mengenai prosedur bidaan Stadium Olimpik. Pada 11 Oktober 2011, perjanjian untuk memberikan West Ham Stadium Olimpik berakhir dengan jalan buntu kerana kebimbangan mengenai tekanan undang-undang. Kerajaan membuat keputusan bahawa stadium itu harus kekal dalam pemilikan awam. Enam hari selepas itu, Tottenham dan Leyton Orient mengumumkan bahawa mereka telah menarik balik perjuangan undang-undang mereka selepas perjanjian itu gagal.
Apabila perjanjian asal gagal, prosedur baru untuk memilih penyewa baru dimulakan. West Ham segera mengumumkan rancangan untuk menjadi penyewa baru stadium. Pada penghujung Mac, West Ham adalah salah seorang pembida yang membida untuk Stadium. Keputusan itu akan dibuat oleh Syarikat Legasi Taman Olimpik pada Mei 2012, Datuk Bandar London, London, Boris Johnson, menangguhkan keputusan muktamad mengenai penyewa masa depan sehingga kesimpulan pada Sukan Olimpik Musim Panas 2012 mengisytiharkan kemungkinan besar "kemungkinan besar" bahawa penyewa akan berakhir. menjadi West Ham.
Pada 22 Mac 2013. West Ham telah menandatangani pajakan 99 tahun di Stadium Olimpik berikutan pengumuman bahawa kerajaan telah bersetuju untuk melabur dalam PS1 juta tambahan untuk menampung kos pengubahsuaian stadium. Hasrat kelab adalah untuk berpindah ke stadium sebelum bermula pada tahun 2016-17. Penyokong dari pasukan saingan telah meminta untuk mengadakan penyiasatan ke atas geran penyewaan West Ham menegaskan mereka percaya bahawa West Ham diberi kelebihan yang tidak adil kerana pengaturan itu. Pada September 2015, kerajaan menolak untuk mengadakan siasatan.
Perincian seperti yang dinyatakan di bawah.
As of 1 July 2022
|
|
|
|
|
|
|
Sila lihat di bawah.
Dates | Name | Notes |
---|---|---|
1895–97 | Bob Stevenson | |
1897–99 | Walter Tranter | |
1899 | Tom Bradshaw | Bradshaw died on Christmas Day 1899. |
1899–01 | Charlie Dove | |
1901–03 | Unknown | |
c.1903–04 | Ernest Watts | |
1904–07 | David Gardner | |
1907–11 | Frank Piercy | |
1911–14 | Tommy Randall | |
1914–15 | Dick Leafe | |
1915–22 | Billy Cope | Also captained fixtures during World War I. |
1922–25 | George Kay | |
1925–26 | Billy Moore | |
1926–28 | Jack Hebden | |
1928–32 | Stanley Earle | |
1932–37 | Jim Barrett | |
1937–46 | Charles Bicknell | Remained captain for fixtures during World War II. |
1946–51 | Dick Walker | Following his retirement, he helped to clean the boots of younger players |
1951–57 | Malcolm Allison | Fell ill with tuberculosis after a game in 1957 and consequently had a lung removed |
1957–60 | Noel Cantwell | First captain not from the United Kingdom |
1960–62 | Phil Woosnam | |
1962–74 | Bobby Moore | |
1974–84 | Billy Bonds | |
1984–90 | Alvin Martin | |
1990–92 | Ian Bishop | |
1992–93 | Julian Dicks | |
1993–96 | Steve Potts | |
1996–97 | Julian Dicks | |
1997–2001 | Steve Lomas | |
2001–03 | Paolo Di Canio | First captain not from the British Isles |
2003 | Joe Cole | |
2003–05 | Christian Dailly | |
2005–07 | Nigel Reo-Coker | |
2007–09 | Lucas Neill | First captain from outside Europe |
2009–11 | Matthew Upson | |
2011–15 | Kevin Nolan | |
2015–22 | Mark Noble |
Dalam buku 2003 The Official West Ham United Dream Team, 500 peminat disoal tentang siapa yang akan berada di sepanjang zaman mereka Hammers Eleven. Pengundian adalah terhad kepada pemain dari era moden.
1 GK ENG Phil Parkes
2 DF SCO Ray Stewart
3 DF ENG Julian Dicks
4 MF ENG Billy Bonds
5 DF ENG Alvin Martin
6 DF ENG Bobby Moore (kapten)
7 MF ENG Martin Peters
8 MF ENG Trevor Brooking
9 FW ENG Geoff Hurst
10 FW ITA Paolo Di Canio
11 MF ENG Alan Devonshire
Berikut ialah senarai penerima anugerah 'Hammer of the Year'. Anugerah pertama, kepada Andy Malcolm pada 1957–58, telah dicalonkan oleh seorang wartawan di The Stratford Express. Penerima seterusnya akan dianugerahkan gelaran selepas undian oleh penyokong. Trevor Brooking adalah pemain pertama West Ham United yang telah dianugerahkan dengan gelaran Hammer of the Year tiga kali berturut-turut pada 1976, 1977 dan 1978. Scott Parker mengulangi pencapaian ini antara 2009 dan 2011. Brooking telah memenangi anugerah itu. selalunya, pada lima kesempatan: 1972, 1976, 1977, 1978 dan 1984. Bobby Moore, Billy Bonds dan Julian Dicks masing-masing memenanginya empat kali.
Bobby Moore telah menjadi naib juara empat kali, manakala Billy Bonds dan Tony Cottee kedua-duanya telah naib juara tiga kali.
Kemenangan Billy Bonds dan Trevor Brooking adalah ketara dalam jumlah masa antara anugerah Hammer of the Year pertama dan terakhir. Bon mempunyai 16 tahun memisahkan kemenangannya manakala Brooking mempunyai 12 tahun.
|
|
Pada 2013, West Ham United memperkenalkan anugerah tahunan baharu, West Ham United Lifetime Achievement Award.
Anugerah pertama telah disampaikan kepada pembuat rekod penampilan kelab Billy Bonds, yang mengambil anugerah di atas padang di Upton Park sebelum sepak mula menentang Cardiff City pada hari pembukaan musim 2013–14.
Anugerah 2014 telah disampaikan kepada Sir Trevor Brooking, pemenang rekod lima kali anugerah Hammer of the Year. Brooking menerima anugerah itu sebelum pembukaan tirai musim 2014–15 menentang Tottenham Hotspur pada 16 Ogos 2014. Brooking telah pun memenangi Centenary Stand di padang Boleyn yang dinamakan sempena namanya pada 2009.
Anugerah 2015 telah dianugerahkan kepada Martin Peters.
Pada 3 Mei 2016, telah diumumkan melalui laman web rasmi kelab bahawa penerima keempat anugerah itu ialah Sir Geoff Hurst, penjaring gol kedua terbanyak sepanjang masa kelab itu, dan penjaring hatrik pada Perlawanan Akhir Piala Dunia 1966. Hurst akan diberi penghormatan pada Majlis Anugerah Pemain 2015/16 kelab itu. Ken Brown menjadi penerima keenam anugerah itu, pada April 2018. Penghormatan 2019 diberikan kepada pemain tengah Ronnie Boyce yang membuat penampilan sulung untuk West Ham pada 1960.
Pemenang Tahun
2013 Billy Bonds
2014 Trevor Brooking
2015 Martin Peters
2016 Geoff Hurst
2017 Bobby Moore
2018 Ken Brown
2019 Ronnie Boyce
Mulai 10 November 2021
Position | Name |
---|---|
Co-chairman | David Sullivan |
Co-chairman | David Gold |
Vice-chairman | Karren Brady CBE |
Director | Daniel KÅ™etínský |
Director | Pavel Horský |
Director | Peter Mitka |
Director | Marek Spurný |
Director | Jack Sullivan |
Director | David Sullivan Jr |
Director | Daniel Cunningham |
Non-executive director | Daniel Harris |
Non-executive director | J Albert Smith |
Honorary life president | Terry Brown |
Club secretary | Andrew Pincher |
Chief finance officer | Andy Mollett |
Projects & stadium operations director | Philippa Cartwright |
Executive director, marketing & communications | Tara Warren |
Club ambassador | Tony Carr MBE |
Position | Name |
---|---|
Manager | David Moyes |
Assistant manager | Billy McKinlay |
Consultant | Alan Irvine |
First team coach | Kevin Nolan |
First team coach | Paul Nevin |
First team coach | Mark Warburton |
First Team goalkeeper coach | Xavi Valero |
Fitness coach | Nick Davies |
Academy manager & head of coaching and player development | Terry Westley |
Academy operations and player development manager | Ricky Martin |
Head of medical services | Richard Collinge |
First team rehabilitation fitness coach | Eamon Swift |
First team physiotherapist | Dominic Rogan |
West Ham United mempunyai 17 pengurus tetap dalam sejarah mereka dan tambahan tiga pengurus sementara.
Manager | Caretaker Manager | Period | G | W | D | L | Win % | Honours/Notes (major honours shown in bold) |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Syd King | 1901–32 | 638 | 248 | 146 | 244 | 38.87 | Club's longest serving manager (31 years). FA Cup runners-up 1923 | |
Charlie Paynter | 1932–50 | 480 | 198 | 116 | 166 | 41.25 | ||
Ted Fenton | 1950–61 | 484 | 193 | 107 | 184 | 39.87 | Division Two Champions 1957–58 | |
Ron Greenwood | 1961–74 | 613 | 215 | 165 | 233 | 35.07 | FA Cup winners 1964, UEFA Cup Winners Cup winners 1965. League Cup runners-up 1966. | |
John Lyall | 1974–89 | 708 | 277 | 176 | 255 | 39.12 | FA Cup winners 1975, 1980. Highest league finish in club's history (3rd in Division One 1985–86). UEFA Cup Winners' Cup runners-up 1976; League Cup runners-up 1981. | |
Lou Macari | 1989–90 | 38 | 14 | 12 | 12 | 36.84 | ||
Ronnie Boyce | 1990 | 1 | 0 | 1 | 0 | 0.00 | ||
Billy Bonds | 1990–94 | 227 | 99 | 61 | 67 | 43.61 | ||
Harry Redknapp | 1994–01 | 327 | 121 | 85 | 121 | 37.00 | UEFA Intertoto Cup joint winners 1999 (European qualification). Club's highest Premier League finish (5th, 1998–99) | |
Glenn Roeder | 2001–03 | 86 | 27 | 23 | 36 | 31.40 | ||
Trevor Brooking | 2003 | 14 | 9 | 4 | 1 | 64.29 | ||
Alan Pardew | 2003–06 | 163 | 67 | 38 | 58 | 41.10 | Championship Play-off Winners 2005, FA Cup runners-up 2006 (UEFA Cup qualification) | |
Alan Curbishley | 2006–08 | 71 | 28 | 14 | 29 | 39.44 | ||
Kevin Keen | 2008 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0.00 | ||
Gianfranco Zola | 2008–10 | 80 | 23 | 21 | 36 | 28.75 | Club's first non-British manager. | |
Avram Grant | 2010–11 | 47 | 15 | 12 | 20 | 31.91 | Club's first non EU manager. | |
Kevin Keen | 2011 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0.00 | ||
Sam Allardyce | 2011–15 | 181 | 68 | 46 | 67 | 37.57 | Championship Play-off Winners 2012. | |
Slaven Bilić | 2015–17 | 111 | 42 | 30 | 39 | 37.84 | ||
David Moyes | 2017–18 | 31 | 9 | 10 | 12 | 29.03 | ||
Manuel Pellegrini | 2018–19 | 64 | 24 | 11 | 29 | 37.50 | ||
David Moyes | 2019– | 121 | 54 | 24 | 43 | 44.63 |
Pada Januari 2010, David Sullivan dan David Gold memperoleh 50% pegangan dalam West Ham, memberikan mereka kawalan keseluruhan komersial dan operasi. Pada penghujung Mei tahun 2010, Gold dan Sullivan membeli tambahan 10 peratus bahagian pasukan untuk jumlah dalam wilayah PS8 juta. Pegangan yang mereka kuasai meningkat kepada 60 peratus, mereka mengumumkan mereka akan dapat membuka saham kepada peminat yang ingin membeli. 9 Ogos 2010 Emas dan Sullivan meningkatkan saham mereka sebanyak 30.6 peratus setiap satu. Mereka juga menambah "pemegang saham minoriti", (yang termasuk bekas pemilik Terry Brown, membeli tambahan 3.8 peratus kelab dengan kos kira-kira empat juta) dan meninggalkan Icelandic Straumur Investment Bank memegang 35% pasukan.
2 Julai 2013 Sullivan membeli 25% pegangan tambahan berikutan penstrukturan semula hutang kelab yang menyebabkan Straumur Bank hanya mempunyai 10 peratus. Untuk menjelaskan hutang kelab sebelum bergerak ke Stadium Olimpik pada 2016, pada Disember 2014, Sullivan mengisytiharkan kemungkinan penjualan 20 peratus bahagian syarikat itu. Pembayaran hutang kelab yang diumumkan pada Julai 2013 dalam jumlah PS70 juta telah diberikan sebagai prasyarat untuk bergerak ke Stadium Olimpik.
Pada 10 November 2021, kelab 2021 mengeluarkan kenyataan bahawa jutawan Czech Daniel Kretinsky telah membeli 27% daripada kepentingan dalam kelab. Ini telah mengurangkan saham Gold dan Sullivan dalam kelab.
Season | Competition | Round | Opposition | Home | Away | Aggregate |
---|---|---|---|---|---|---|
1964–65 | European Cup Winners' Cup | First round | La Gantoise | 1–1 | 1–0 | 2–1 |
Second round | Sparta Prague | 2–0 | 1–2 | 3–2 | ||
Quarter-finals | Lausanne-Sport | 4–3 | 2–1 | 6–4 | ||
Semi-finals | Real Zaragoza | 2–1 | 1–1 | 3–2 | ||
Final | 1860 Munich | 2–0 (N) | ||||
1965–66 | European Cup Winners' Cup | Second round | Olympiacos | 4–0 | 2–2 | 6–2 |
Quarter-finals | 1. FC Magdeburg | 1–0 | 1–1 | 2–1 | ||
Semi-finals | Borussia Dortmund | 1–2 | 1–3 | 2–5 | ||
1975–76 | European Cup Winners' Cup | First round | Reipas Lahti | 3–0 | 2–2 | 5–2 |
Second round | Ararat Yerevan | 3–1 | 1–1 | 4–2 | ||
Quarter-finals | Den Haag | 3–1 | 2–4 | 5–5 (a) | ||
Semi-finals | Eintracht Frankfurt | 3–1 | 1–2 | 4–3 | ||
Final | Anderlecht | 2–4 (N) | ||||
1980–81 | European Cup Winners' Cup | First round | Real Madrid Castilla | 5–1 | 1–3 | 6–4 |
Second round | Politehnica TimiÈ™oara | 4–0 | 0–1 | 4–1 | ||
Quarter-finals | Dinamo Tbilisi | 1–4 | 1–0 | 2–4 | ||
1999 | Intertoto Cup | Third round | Jokerit | 1–0 | 1–1 | 2–1 |
Semi-finals | Heerenveen | 1–0 | 1–0 | 2–0 | ||
Final | Metz | 0–1 | 3–1 | 3–2 | ||
1999–2000 | UEFA Cup | First round | Osijek | 3–0 | 3–1 | 6–1 |
Second round | Steaua BucureÈ™ti | 0–0 | 0–2 | 0–2 | ||
2006–07 | UEFA Cup | First round | Palermo | 0–1 | 0–3 | 0–4 |
2015–16 | UEFA Europa League | First qualifying round | Lusitanos | 3–0 | 1–0 | 4–0 |
Second qualifying round | Birkirkara | 1–0 | 0–1 | 1–1 (5–3 p.) | ||
Third qualifying round | Astra Giurgiu | 2–2 | 1–2 | 3–4 | ||
2016–17 | UEFA Europa League | Third qualifying round | Domžale | 3–0 | 1–2 | 4–2 |
Play-off round | Astra Giurgiu | 0–1 | 1–1 | 1–2 | ||
2021–22 | UEFA Europa League | Group H | Dinamo Zagreb | 0–1 | 2–0 | 1st |
Genk | 3–0 | 2–2 | ||||
Rapid Wien | 2–0 | 2–0 | ||||
Round of 16 | Sevilla | 2–0 | 0–1 | 2–1 | ||
Quarter-finals | Lyon | 1–1 | 3–0 | 4–1 | ||
Semi-finals | Eintracht Frankfurt | 1–2 | 0–1 | 1–3 | ||
2022–23 | UEFA Europa Conference League | Play-off round |
Seperti yang dinyatakan di bawah.